oa Employability van flexibele en vaste werknemers in Nederland

In deze bijdrage vergelijken we de employability van vaste en flexibele werknemers, en van de verschillende soorten flexibele werknemers onderling. We beschouwen twee indicatoren voor employability: (1) een subjectieve inschatting van de eigen kans om een nieuwe baan in het huidige of in een ander bedrijf te krijgen, en (2) een typologie van de feitelijke arbeidsmarktransities die werknemers gedurende een periode van drie jaar hebben doorgemaakt, geconstrueerd met behulp van sequentieanalyse. Voor het onderzoek maken we gebruik van de Nationale Enquête Arbeidsomstandigheden (NEA) 2011, verrijkt met registerinformatie uit het Stelsel van Sociaal Statistische Bestanden (SSB) over banen en inkomens voor de periode oktober 2011 tot en met december 2014. Het blijkt dat de meeste soorten flexwerkers een lagere employability hebben dan vaste werknemers, maar er zijn wel enkele duidelijke uitzonderingen. Werknemers met een tijdelijk dienstverband met uitzicht op een vast dienstverband schatten hun employability hoger in dan vaste werknemers, maar deze hogere inschatting hangt samen met de gunstigere achtergrondkenmerken (jonger en hoger opgeleid) van de eerstgenoemde groep. De verschillen in gepercipieerde employability weerspiegelen zich in de beroepsloopbanen. Werknemers met uitzicht op een vast dienstverband hebben stabielere loopbanen dan andere flexibele werknemers. Uitzendkrachten hebben de minst stabiele loopbanen, met zowel veel baanwisselingen als periodes zonder werk. Oproepkrachten maken eveneens veel baanwisselingen door, maar stromen minder vaak uit naar werkloosheid dan uitzendkrachten.