oa Lonely heroes of samenwerkende Hollywood-sterren?

In deze eeuw is het aantal zelfstandig ondernemers enorm toegenomen. Ze hebben geen baas, en willen meestal ook geen baas zijn. Ze zijn gemiddeld genomen gelukkiger dan 'loonslaven'. Ze willen geen baas worden, omdat dat te veel rompslomp geeft, of omdat hun dienstverlening sterk gekoppeld is aan hun persoon. Het zelfstandig ondernemerschap lijkt zo de ultieme zelfverwerkelijking: de zelfstandige als 21ste-eeuwse held. Toch leven veel zelfstandigen onder de armoedegrens: zij zakken door de bodem van de welvaartsstaat heen. Ze vormen een categorie werkenden die toenemende aandacht vraagt voor de tekortkomingen van een welvaartsstaat die misschien optimaal was in de vorige eeuw, maar in de 21ste eeuw in zijn voegen kraakt.