oa Een theorie van de presentie door Andries Baart

Wat begon als een recensie door Adri Smaling, bleek dermate belangwekkend (tenslotte wordt niet elke dag gepoogd op basis van kwalitatief onderzoek een heuse theorie te ontwikkelen), dat wij vervolgens een drietal andere auteurs gevraagd hebben het boek Een theorie van de presentie van Andries Baart vanuit een specifieke vraagstelling ook te lezen. Respectievelijk zijn dat Pieter van Strien (over de claim van een praktijktheorie), Hans Verbraeck (over de mogelijke meerwaarde van participerend observeren) en Gérard Van Tillo (over het al dan niet volgen van de gefundeerde theoriebenadering). Tot slot reageert Baart op de naar voren gebrachte punten. Hier volgt eerst een korte schets van het boek.