oa Actieonderzoek positief gestart

In dit boek wordt een gerenommeerd instrument voor organisatieontwikkeling en -verandering omgezet in een meer algemene onderzoeksbenadering, waar onderzoek en veranderingsgerichte interventie in samengaan. De schrijfster wil een nieuw instrument toevoegen aan het koffertje van de onderzoeker. Ikzelf herken Appreciative Inquiry – voortaan AI – als weer een nieuwe telg binnen de steeds verder uitdijende familie van actieonderzoeksbenaderingen (of handelingsonderzoek). De schrijfster spreekt liever over 'een nauwe verwantschap' met actieonderzoek (p. 64). Het belangrijkste verschil tussen action research en AI is, dat action research vanaf het begin problemen wil oplossen, dus uitgaat van wat er 'mis' is. AI daarentegen vertrekt van wat er bereikt is, van wat er goed gaat, waar de sterke punten liggen, zo meent zij (p. 63-65). Is hier sprake van een tegenstelling? Wat kan het voordeel zijn van specifiek deze positieve benadering? Ik denk dat er niet echt sprake is van een tegenstelling en dat een positief opbouwende communicatie eigenlijk al het halve werk is van een succesvol actieonderzoeksproject.