FORUM+ - Volume 25, Issue 2, 2018

In 2016 namen de Israëlische choreograaf Arkadi Zaides en een team van medewerkers het initiatief voor een tweejarig artistiek onderzoek gebaseerd op TALOS, een Europees project dat tot doel had een mobiele robot voor de bescherming en beveiliging van de Europese grenzen te ontwikkelen en te testen. Dit artikel neemt dat artistiek onderzoek als basis om de mogelijkheden van pre-enactment en speculatie in hedendaags theater, dans en performance te verkennen. In 2016 the Israeli choreographer Arkadi Zaides and a team of collaborators embarked on a two-year artistic research initiative based on TALOS, a European Project aimed at developing a mobile robot for protecting and securing Europe’s borders. The article uses this artistic research as a basis for an exploration of the possibilities of pre-enactment and speculation in contemporary theatre, dance and performance.

In 2016 organiseerde scenograaf Thanos Vovolis een tentoonstelling over e sociale en politieke dimensies van de publieke ruimte als een ruimte voor performance. Voor deze gelegenheid ontwikkelde Platform-Scenography een aangepaste versie van hun tentoonstelling Between Realities. Gedurende vier dagen verkende het gezelschap met een groep lokale studenten, ontwerpers, scenografen en architecten de publieke ruimte van Athene, op zoek naar verschillende realiteiten en hun onderlinge verhoudingen. Deelnemers werden uitgenodigd om concrete plekken in de stad te benaderen vanuit de notie van de stad als podium voor de crisis. Observaties, ideeën en gedachten naar aanleiding van deze verkenningen publiceerden ze live in het Benaki Museum in Athene. In 2016 the scenographer Thanos Vovolis organized an exhibition on the social and political dimensions of public space as a performance space. For the occasion Platform-Scenography developed an adapted version of their Between Realities exhibition. During a period of four days the company worked with a group of local students, designers, scenographers and architects to explore the public space of Athens in an investigation of the various realities and their relationships with one another. Participants were invited to visit specific sites in the city bearing in mind the idea of the city as a forum for the crisis. Observations, ideas and thoughts inspired by these explorations were published live in the Benaki Museum in Athens.

Sinds 2012 richt kunstenaar Elly Van Eeghem haar blik en lens op hoe steden veranderen. In de voorbije zes jaar werkte ze in verschillende stadswijken in Parijs, Berlijn, Montreal en Gent. Ze gebruikte foto- en video-opnames, acties in de publieke ruimte en archiefbeelden om collectieve interventies met lokale buurtbewoners op gang te brengen. Momenteel werkt ze aan een boek en een documentaire podiumvoorstelling als slot van dit project. Voor de beeldkatern van FORUM+ maakte ze een selectie uit archiefbeelden, verzameld tijdens binnen- en buitenlandse residenties.Since 2012 the artist Elly Van Eeghem has directed her gaze and lens at the way towns change. During the past six years she has worked in various urban districts in Paris, Berlin, Montreal and Ghent. She uses photography and video, actions in the public space and archive images in order to kickstart collective interventions with local residents. At present she is working on a book and a documentary stage presentation as the crowning piece of this project. She has made a selection of archive images collected during her residences both in Belgium and abroad for the picture supplement of FORUM+.

Vertellers van podcasts en audioverhalen gebruiken vaak de ik-vorm. Sinds Katharina Smets evolueerde van documentaire radiomaakster zonder ik-verteller naar een autobiografische verteller, werd ze een actief personage in haar audioverhalen. Het bracht andere spelregels met zich mee voor het structureren van de werkelijkheid die ze wilde weergeven. Smets doet verslag van invloedrijke ontmoetingen en gesprekken met verhalenvertellers Alan Hall, Rikke Houd, Jonathan Goldstein en Kaitlin Prest, die haar allen sterk beïnvloed hebben. Het leerde haar ook hoe de emancipatie van een eerstepersoonsverteller een krachtig instrument kan zijn bij het maken van audioverhalen.The narrators of podcasts and audio stories often use the I form. Ever since Katharina Smets evolved from a maker of radio documentaries without a personal narrator into an autobiographical storyteller, she has become an active character in her audio stories. The move has entrained different rules for structuring the reality that she wants to reproduce. Smets reports on influential meetings with storytellers Alan Hall, Rikke Houd, Jonathan Goldstein and Kaitlin Prest, who have all had a major influence on her. It taught her how the emancipation of a first person narrator can be a powerful tool when making audio stories.

In november 2017 stelde het lectoraat Image in Context van Academie Minerva te Groningen in zijn jaarlijkse tentoonstelling en symposium onder de noemer Artistic Research in the North de wijze van publiekelijk maken van onderzoek centraal. Als tentoonstellen een geëigende vorm is voor het presenteren van kunst, is het dan ook een geschikt format voor het presenteren van artistiek onderzoek? Beide zijn tenslotte deels discursieve en deels beeldende en ruimtelijke praktijken. Drie onderzoekers (twee kunstlectoren en een hoogleraar) werden uitgenodigd hierover een reflectie te bieden. Sara Strandvad (RUG) ziet in de tentoonstelling vooral een mogelijkheid om het beeldende van het artistieke onderzoek naar de voorgrond te halen. Peter Sonderen (ArtEZ) brengt de noodzaak van het present zijn van het onderzoekproces als overdrachtsvorm onder de aandacht. Ruth Benschop (Hogeschool Zuyd) vraagt zich af hoe een tentoonstelling van artistiek onderzoek een andere toeschouwer kan produceren dan een tentoonstelling van kunst. De reflecties maken duidelijk dat de transformatie van kunst-tentoonstelling naar kunstonderzoek-tentoonstelling ingewikkeld is. Curator Anke Coumans licht in een inleiding het opzet toe.In November 2017 the Image in Context lectorship of Academie Minerva in Groningen took, in its annual exhibition and symposium, the way in which research is made public as its central theme with the name Artistic Research in the North. If exhibition is a specific platform for the presentation of art, is it therefore also a suitable format for the presentation of artistic research? After all both are partly discursive and partly graphic and spatial practices. Three researchers (two art lecturers and a professor) were invited to submit their reflections in this respect. Sara Strandvad (RUG) sees the exhibition primarily as an opportunity to bring the graphic aspect of artistic research to the fore. Peter Sonderen (ArtEZ) draws our attention to the necessity of the presence of the research process as a form of transmission. Ruth Benschop (Hogeschool Zuyd) wonders whether an exhibition of artistic research can produce another viewer than an exhibition of art. These reflections make it clear that the transformation from art exhibition to art-research exhibition is complicated. The curator of the project, Anke Coumans, provides an introduction that explains the intention the project.