Tijdschrift voor Arbeidsvraagstukken - Volume 31, Issue 1, 2015

Summary

This editorial offers an introduction to the current issue.

Professional identity problems of social climbers. A theoretical exploration

Children who have attained a much higher level of education than their parents are called social climbers. Their educational performance is easily seen as a positive condition for success and well-being during their working life. However, many of them struggle quite a long time with professional identity-problems. They perceive themselves as different from their colleagues and do not consider themselves as ‘real’ members of the social group they belong to now. However, there are relatively large individual differences in well-being between them. The ensuing research question is: Which professional identity problems are social climbers confronted with and how can their individual differences in these problems be explained? Based on identity literature and recent research on social climbers several professional identity problems are specified and a theoretical model is developed that explains the differences between social climbers by means of two moderating concepts: the ‘identity capital’ concept of Côté and the ‘identity agents’ concept of Schachter.

Generational differences in work attitudes. A review of half a century of research.

The arrival of generation Y led to prejudice and speculations in practitioner literature. So far, the ample research that investigated generations at the workplace has failed to provide straight answers and is subject to theoretical and methodological issues. In this article, we provide a thorough literature overview, by reviewing the studies that have been conducted on generations in the workplace. In our analysis we make a distinction between findings that actually discuss generation trends (based on time lag designs) and findings that only give an indication about young people (cross-sectional research). We arrange our results in six clusters: job content and context, work-life balance, work related attitude and behavior, intrinsic and extrinsic motivators, social contacts at the workplace, and work outcomes. We conclude that results from the cross-sectional and time-lag studies often contradict each other. Age groups appear to differ on almost all six clusters. Generation differences on the other hand, are generally scarce or small. We therefore encourage practitioners to set up a policy that is adjusted to personal desires, needs and conditions of employees, instead of opting for a group based policy. A more general policy can be crafted around career development, training and general development, factors that members of all age groups find motivating and which are currently significantly more important than twenty years ago.

Job satisfaction of journalists in the changing media landscape

This study focuses on the job satisfaction of Flemish professional journalists. On the basis of a comparative survey research conducted in 2003 (N = 1026), 2008 (N = 682) and 2013 (N = 751), we identified shifts in job satisfaction and differences between subgroups in terms of gender, age, type of contract and job function. The concept of job satisfaction is operationalized using fourteen job intrinsic and extrinsic factors that are rated on a five point Likert scale. The results show that Flemish journalists adopt a fairly satisfied attitude towards their job. Journalists are concerned about job security, workload and promotion particularly after 2008, when the financial and economic crisis has also affected the Flemish media market (layoffs, concentration, etc.). The level of job satisfaction is related to the type of contract and the job function of journalists. There is also a clear gender component in the discussion: female journalists are not less satisfied with their job, but find it more difficult to combine it with a social and family life.

Vanaf 2015 is het CBS in de publicaties over de beroepsbevolking overgestapt op de internationale richtlijnen van de ILO. Tegelijkertijd zijn de cijfers vanaf verslagjaar 2003 aangepast naar aanleiding van een verbetering in de gegevensverzameling door onder andere enquêtering via internet voor de Enquête Beroepsbevolking. De wijziging van de definitie leidt tot een lager aantal werklozen en de wijziging van de gegevensverzameling resulteert in een hogere werkloosheid. Per saldo leiden deze twee aanpassingen tot een klein cijfermatig verschil voor wat betreft het totaal aantal werklozen. Het nieuwe werkloosheidspercentage volgens de ILO-definitie ligt echter een stuk lager dan het oude werkloosheidspercentage volgens de nationale definitie. Dat komt vooral doordat, volgens de ILO-definitie, iedereen die voor minstens 1 uur per week betaald werk heeft tot de werkzame beroepsbevolking wordt gerekend, en dat de totale beroepsbevolking dus een stuk groter is. Dit verschil leidt vooral bij jongeren tot een lager werkloosheidspercentage.

Incapacitated workers and the Labour Participation Law

In this new rubric, the editorial board of Journal of Labour Issues has asked informed researchers whether the new Dutch Labour Participation Law that is operative since the beginning of 2015 improves the labour market position of incapacitated workers. The main goal of this new law is to place a larger number of incapacitated workers in regular instead of state-subsidized work places. The researchers hesitate to answer the question in the affirmative. Their main argument is that the willingness of regular employers to hire incapacitated workers in the Netherlands is low, and that active labour market policies are necessary to improve the labour market position of incapacitated workers. The new law might renew the interest of regular employers in this category of workers, but may also curb the further development of new and promising instruments to create sheltered work places, such as group secondment and supported employment.

Dit artikel is gebaseerd op het artikel Torre, L. van der & Fenger, M. (2014). Policy innovations for including disabled people in the labour market: A study of innovative practices of Dutch sheltered work companies. International Social Security Review, 67(2), 67-84.

De samenleving wordt steeds complexer, en aan het verrichten van arbeid worden steeds hogere eisen gesteld. Dit heeft als gevolg dat een steeds groter wordende groep mensen niet meer in staat is om te participeren in reguliere arbeid. Dit lijkt in tegenspraak met de bedoelingen van recente wetgeving, zoals de Participatiewet. Deze wet heeft namelijk als uitgangspunt dat iedereen die over enig arbeidsvermogen beschikt, regulier dient te werken. Dit leidt ertoe dat werknemers in de Sociale Werkvoorziening met een (geschat) arbeidsvermogen van meer dan 30% regulier geplaatst moeten worden. Het leidt er ook toe dat de beoordelingscriteria om voor een volledige Wajong-uitkering in aanmerking te komen aanmerkelijk aangescherpt worden. Het gevolg is dat deze groep met (beperkte) arbeidsmogelijkheden zich op de reguliere arbeidsmarkt moet begeven.Om voor de doelgroep van mensen die niet zelfstandig in staat zijn om het minimuminkomen te verdienen, de kansen op de reguliere arbeidsmarkt te vergroten, hebben werkgevers en overheid afgesproken dat zij in de komende tien jaar 125.000 extra banen (100.000 door het reguliere bedrijfsleven en 25.000 door de rijksoverheid) zullen creëren. Als werkgevers en overheid er niet in slagen om dit aantal te realiseren, zal de Quotumwet in werking treden. De vraag of deze maatregelen effectief zullen zijn, wordt bepaald door de vraag wat de reële kansen op de arbeidsmarkt zijn voor mensen die nu aangewezen zijn op een beschermde werkplek (Sociale Werkvoorziening) of met een uitkering thuis zitten.

De Participatiewet is het bestuurlijke antwoord op systeemfalen in de inrichting van de sociale zekerheid, padafhankelijke insluitingsmechanismen en gebrek aan operationele efficiency. De invoering zal leiden tot financiële beheersing, maar nauwelijks tot meer arbeidsparticipatie. Daarvoor is de decentralisering te ver doorgeschoten en veronachtzaamt het kabinet onderliggende economisch-geografische processen. Doordat gemeenten nauwelijks invloed hebben op de omvang van de werkgelegenheid reduceert het de participatieopgave tot een vraagstuk van verdeling van en concurrentie om schaarse banen. Om succesvol te kunnen zijn moet de regio weer serieus worden genomen en dat behelst meer dan het kabinet nu beoogt.

Kampen, Thomas (2014). Verplicht vrijwilligerswerk. De ervaringen van bijstandscliënten met een tegenprestatie voor hun uitkering. Amsterdam: Uitgeverij Van Gennep. ISBN 978 94 6164 330 8, 251 pag.