oa Daniel Robins (1937-1970): portret van een beiaardier in het kader van zijn tijd

De Amerikaan Daniel Robins was in de jaren zestig van de twintigste eeuw een prominent en innovatief beiaardier. Als fulltime beiaardier aan de Universiteit van Chicago, Illinois bespeelde hij het carillon van de Rockefeller Chapel. Hij beschouwde het carillon als een concertinstrument dat hij uit de volksmuziek wilde optillen naar de serieuze muziek, zoals Andres Segovia dat voor de gitaar had gedaan.

Hoewel het onderzoek naar de invloed en werken van Daniel Robins nog volop gaande is, verschaft dit artikel een eerste inzicht in het belang van deze jonge Amerikaanse beiaardier, die tijdens zijn korte leven niet alleen in de Verenigde Staten maar ook in Europa een pioniersrol heeft vervuld, met zijn virtuoze spel, met zijn vaak briljante composities, met zijn vernieuwende programma’s, maar zeker ook door de vele compositie-opdrachten die hij verstrekt heeft. Met dit artikel wordt zo een lacune ingevuld en tevens een beeld geschetst van de tegengestelde esthetische idealen die in de wereld van de beiaardmuziek destijds en ook nu nog een aanzienlijke rol spelen.