oa ‘Pas op, ze komen...’ - De uitvergroting van een publiek doemscenario in Elvis Peeters’ roman De ontelbaren

Debatten over migratie en multiculturaliteit in Nederland en Vlaanderen stonden het afgelopen decennium veelal in het teken van bedreiging en ondergang. Enerzijds kenmerkte het gebruik van metaforen die gevaar en drama suggereren de manier van spreken over de komst en aanwezigheid van migranten. Anderzijds overheerste een doemscenario de wijze waarop de toekomst van de multiculturele samenleving retorisch in beeld werd gebracht. Het toekomstbeeld dat werd geschetst was er één van achteruitgang, verlies en verval. Ingrijpen en een halt toeroepen leken absoluut onvermijdelijk om dit alles te voorkomen. Indien ‘de politiek’ – en jij en ik – niet snel onze ogen zouden openen en de ernst van de situatie zouden gaan inzien, zou het gedaan zijn met ‘Nederland’, althans zo was de suggestie. Dan zou de gevaarlijke, het sociale evenwicht ondermijnende potentie die in de komst en aanwezigheid van migranten schuilt, vrij komen; Dan was het einde van de stabiele, welvarende natie zo goed als zeker in zicht. Oftewel, in veelvuldig gebruikte metaforen: we spelen met vuur en de apocalyps dreigt.