2004
  1. Home
  2. A-Z Publications
  3. Tijdschrift voor Arbeidsvraagstukken
  4. Volume 39, Issue 2
  5. Article
Volume 39, Issue 2
  • ISSN: 0169-2216
  • E-ISSN: 2468-9424

Abstract

Samenvatting

Thuiswerken is door de COVID-19-pandemie veel gebruikelijker geworden. Het is daarom belangrijk te weten of de vaak gesuggereerde voordelen ervan – betere arbeidscondities voor werknemers en een grotere aantrekkingskracht van werkgevers op de arbeidsmarkt – inderdaad optreden. Longitudinaal onderzoek waarin ruim 5000 werknemers over de tijd werden gevolgd (Arbeidsaanbodpanel 2004-2020) laat zien dat deze voordelen zich inderdaad voordoen. Al vóór de uitbraak van de COVID-19-pandemie ervoeren werknemers meer zeggenschap over hun werktijden, meer autonomie in hun werk en een betere aansluiting tussen werktijden en thuissituatie, in periodes waarin ze wél dan waarin ze niét thuiswerkten. Hun overuren lagen bij thuiswerken echter ook hoger, dus die arbeidsconditie verslechterde. Verder kromp hun verloopintentie, maar alleen als ze beperkt thuiswerkten. Tijdens de coronapandemie pakte thuiswerken nog gunstiger uit voor de hiervoor genoemde arbeidscondities; de verbeteringen deden zich net zo goed voor als eerder, maar de toename in overuren ontbrak. Gezien deze uitkomsten is stimuleren van thuiswerken aan te raden, mits tegelijkertijd het potentiële probleemgebied van de overuren wordt gemonitord en aangepakt.

© Edith Josten, Pascale Peters & Ans Merens
Loading

Article metrics loading...

/content/journals/10.5117/TVA2023.2.003.JOST
2023-06-01
2025-01-03
Loading full text...

Full text loading...

References

  1. Allen, T. D., Golden, T. D., & Shockley, K. M. (2015). How effective is telecommuting? Assessing the status of our scientific findings. Psychological science in the public interest, 16(2), 40-68.
     [Google Scholar]
  2. Andrulli, R., & Gerards, R. (2023). How new ways of working during COVID-19 affect employee well-being via technostress, need for recovery, and work engagement. Computers in Human Behavior, 139, 107560.
     [Google Scholar]
  3. Bakker, A. B., & Demerouti, E. (2014). Job demands–resources theory. In P. Y.Chen & C. L.Cooper (Reds.), Wellbeing: A complete reference guide (pp. 1-28). John Wiley & Sons.
     [Google Scholar]
  4. Bakker, A. B., & Demerouti, E. (2017). Job demands–resources theory: Taking stock and looking forward. Journal of occupational health psychology, 22(3), 273.
     [Google Scholar]
  5. Bakker, A. B., Demerouti, E., & Schaufeli, W. (2003). Dual processes at work in a call centre: An application of the job demands–resources model. European Journal of Work and Organizational Psychology, 12(4), 393-417.
     [Google Scholar]
  6. Bakker, A. B., Demerouti, E., & Verbeke, W. (2004). Using the job demands-resources model to predict burnout and performance. Human Resource Management, 43(1), 83-104.
     [Google Scholar]
  7. Beckers, D. G., Kompier, M. A., Kecklund, G., & Härmä, M. (2012). Worktime control: theoretical conceptualization, current empirical knowledge, and research agenda. Scandinavian journal of work, environment & health, 291-297.
     [Google Scholar]
  8. Berenschot (2022). Performa’s onderzoek HR-Trends 2022-2023. Performa Uitgeverij.
     [Google Scholar]
  9. Bijl, D. (2009). Aan de slag met het nieuwe werken. Par CC.
     [Google Scholar]
  10. Centraal Bureau voor de Statistiek (2022). Spanning op de arbeidsmarkt loopt verder op. https://www.cbs.nl/nl-nl/nieuws/2022/33/spanning-op-de-arbeidsmarktloopt-verder-op
     [Google Scholar]
  11. Centraal Bureau voor de Statistiek (2023). Psychosociale arbeidsbelasting (PSA) werknemers; geslacht en leeftijd. https://opendata.cbs.nl/statline
     [Google Scholar]
  12. Coun, M. J., Peters, P., & Blomme, R. J. (2019). ‘Let’s share!’ The mediating role of employees’ self-determination in the relationship between transformational and shared leadership and perceived knowledge sharing among peers. European Management Journal, 37(4), 481-491.
     [Google Scholar]
  13. Coun, M. J., Peters, P., Blomme, R. J., & Schaveling, J. (2022). ‘To empower or not to empower, that’s the question’. Using an empowerment process approach to explain employees’ workplace proactivity. The International Journal of Human Resource Management, 33(14), 2829-2855.
     [Google Scholar]
  14. De Haas, M., Hamersma, M., & Faber, R. (2022). Heeft COVID geleid tot structureel ander reisgedrag?Kennisinstituut voor Mobiliteitsbeleid.
     [Google Scholar]
  15. De Smet, A., Dowling, B., Mugayar-Baldocchi, M., & Schaninger, B. (2021). How companies can turn the great resignation into the great attraction. McKinsey.
     [Google Scholar]
  16. Demerouti, E., Bakker, A. B., Nachreiner, F., & Schaufeli, W. B. (2001). The job demands-resources model of burnout. Journal of Applied Psychology, 86(3), 499-512.
     [Google Scholar]
  17. Ebregt, J., Jongen, E., & Scheer, B. (2022). Groei beroepsbevolking gaat sterk afvlakken. Economisch Statistische Berichten, 4814. https://esb.nu/kort/20072003/groei-beroepsbevolking-gaat-sterk-afvlakken
     [Google Scholar]
  18. Eurofound (2022). The rise in telework: Impact on working conditions and regulations. Publications Office of the European Union.
     [Google Scholar]
  19. Fonner, K. L., & Roloff, M. E. (2010). Why teleworkers are more satisfied with their jobs than are office-based workers: When less contact is beneficial. Journal of Applied Communication Research, 38(4), 336-361.
     [Google Scholar]
  20. Gajendran, R. S., & Harrison, D. A. (2007). The good, the bad, and the unknown about telecommuting: meta-analysis of psychological mediators and individual consequences. Journal of Applied Psychology, 92(6), 1524-1541.
     [Google Scholar]
  21. Gates, B., & Rasmus, D. (2005). Digital workstyle: The new world of work. A Microsoft White Paper.
     [Google Scholar]
  22. Gerards, R., van Wetten, S., & van Sambeek, C. (2021). New ways of working and intrapreneurial behaviour: the mediating role of transformational leadership and social interaction. Review of Managerial Science, 15(7), 2075-2110.
     [Google Scholar]
  23. Hellevik, O. (2009). Linear versus logistic regression when the dependent variable is a dichotomy. Quality & Quantity, 43, 59-74.
     [Google Scholar]
  24. Jongen, E., Verstraten, P., & Zimpelmann, C. (2021). Thuiswerken vóór, tijdens en ná de coronacrisis. Centraal Planbureau.
     [Google Scholar]
  25. Josten, E., & Merens, A. (2021). Thuis of terug naar kantoor: Plus- en minpunten van thuiswerken voor het welbevinden van werknemers. Sociaal en Cultureel Planbureau.
     [Google Scholar]
  26. Kossek, E. E., & Kelliher, C. (2022). Making flexibility more i-deal: Advancing work-life equality collectively. Group & Organization Management, 48(1), 317-349.
     [Google Scholar]
  27. Lesener, T., Gusy, B., & Wolter, C. (2019). The job demands-resources model: A meta-analytic review of longitudinal studies. Work & Stress, 33(1), 76-103.
     [Google Scholar]
  28. Oude Hengel, K., Hooftman, W., Van der Feltz, S., Zoomer, T., & In der Maur, M. (2021). De impact van de COVID-19 pandemie op werknemers. Een jaar in de crisis. TNO.
     [Google Scholar]
  29. Peters, P., & Batenburg, R. (2015). Telework adoption and formalization in organizations from a knowlegde transfer perspective. International Journal of Work Innovation, 1(2/3), 251-270.
     [Google Scholar]
  30. Peters, P., Bergum, S., & Vold, T. (2022). Van telewerken naar duurzaam hybride werken: Implicaties voor HRM en leiderschap. M&O(5/6), 131-151.
     [Google Scholar]
  31. Peters, P., Den Dulk, L., & de Ruijter, J. (2010). May I work from home? Views of the employment relationship reflected in line managers’ telework attitudes in six financial-sector organizations. Equality, Diversity and Inclusion: An International Journal, 29(5), 517-531.
     [Google Scholar]
  32. Peters, P., Den Dulk, L., & Van der Lippe, T. (2009). Effecten van tijd-ruimtelijke flexibiliteit op de balans tussen werk en privé. Tijdschrift voor Arbeidsvraagstukken, 24(4), 341-362.
     [Google Scholar]
  33. Peters, P., & Doyer, L. (2021). Hoe werkgevers zin geven aan de COVID-19-pandemie. Tijdschrift voor Arbeidsvraagstukken, 37(1), 95-119.
     [Google Scholar]
  34. Peters, P., & Heusinkveld, S. (2010). Institutional explanations for managers’ attitudes towards telehomeworking. Human Relations, 63(1), 107-135.
     [Google Scholar]
  35. Peters, P., Poutsma, E., Van der Heijden, B. I., Bakker, A. B., & De Bruijn, T. (2014). Enjoying new ways to work: An HRM-process approach to study flow. Human Resource Management, 53(2), 271-290.
     [Google Scholar]
  36. Peters, P., & Wildenbeest, M. (2010). Telewerken als hulpbron? ‘Flow’ en uitputting onder twee telewerkcategorieën vergeleken. Gedrag & Organisatie, 23(2), 97-117.
     [Google Scholar]
  37. Pouwels, B., & Josten, E. (2022). Arbeidsmarkt in kaart: wel- en niet werkenden, editie 3. Sociaal en Cultureel Planbureau. https://digitaal.scp.nl/arbeidsmarktin-kaart-wel-en-niet-werkenden-editie-3/
     [Google Scholar]
  38. Sardeshmukh, S. R., Sharma, D., & Golden, T. D. (2012). Impact of telework on exhaustion and job engagement: A job demands and job resources model. New Technology, Work and Employment, 27(3), 193-207.
     [Google Scholar]
  39. Schaufeli, W. B., & Bakker, A. B. (2004). Job demands, job resources, and their relationship with burnout and engagement: A multi-sample study. Journal of Organizational Behavior, 25(3), 293-315.
     [Google Scholar]
  40. Sociaal-Economische Raad (2022). Hybride werken. Sociaal-Economische Raad.
     [Google Scholar]
  41. Swart, L., & Bilo, N. (2022). Faciliteren werkgevers thuiswerken?. In P.van Echtelt, L.Putman, & M.De Voogd-Hamelink (Reds.), Arbeidsmarkt in kaart: werkgevers – editie 3. Sociaal en Cultureel Planbureau. https://digitaal.scp.nl/arbeidsmarkt-in-kaart-werkgevers-editie-3/faciliteren-werkgevers-thuiswerken/.
     [Google Scholar]
  42. Tweede Kamer (2020/2021). Memorie van toelichting bij Voorstel van wet van de leden Van Weyenberg en Smeulders tot wijziging van de Wet flexibel werken in verband met het bevorderen van flexibel werken naar arbeidsplaats (Wet werken waar je wilt), vergaderjaar 2020/2021, 35714, nr. 3.
  43. Van Beurden, J., Van Veldhoven, M., & Van de Voorde, K. (2022). Waarom de werknemersbeleving van HR-activiteiten belangrijk is. Tijdschrift voor HRM, 3, 23-40.
     [Google Scholar]
  44. Van Echtelt, P., Roeters, A., & Sadiraj, K. (2020). Thuiswerken en werktijdspreiding: mogelijkheden en maatschappelijke gevolgen. Sociaal en Cultureel Planbureau.
     [Google Scholar]
  45. Van Veldhoven, M., & van Gelder, M. (2020). De voor-en nadelen van verplicht thuiswerken tijdens de lockdown. Tijdschrift voor HRM, 23(3), 66-90.
     [Google Scholar]
/content/journals/10.5117/TVA2023.2.003.JOST
Loading
De impact van thuiswerken op arbeidscondities, werknemersbeleving en verloopintentie: Een panelstudie
TA 39, 155 (2023); https://doi.org/10.5117/TVA2023.2.003.JOST
/content/journals/10.5117/TVA2023.2.003.JOST
/content/journals/10.5117/TVA2023.2.003.JOST
Loading

Data & Media loading...

Keyword(s): job control; job satisfaction; overtime; turnover; working from home

Most Cited Most Cited RSS feed

This is a required field
Please enter a valid email address
Approval was a Success
Invalid data
An Error Occurred
Approval was partially successful, following selected items could not be processed due to error