oa Reflectie: replicatie als wetenschapseducatie

Onze replicatie van Pagani et al. (2015) kwam tot stand in het kader van scriptieonderzoek. Dat is een disclaimer, maar meteen ook een oproep. Niet alleen wetenschappers produceren massaal meer ‘innovatieve’ onderzoeken dan dat ze er repliceren. Ook onze honderden studenten die jaarlijks afstuderen in het brede Nederlandstalige gebied van de communicatiewetenschap onderzoeken grotendeels iets dat zij zelf liefst als een innovatie omschrijven. Ongetwijfeld zorgt dit voor tientallen studies die zonder dat de auteurs het weten eigenlijk conceptuele replicaties zijn en waarvan het verslag in universitaire archieven en bibliotheken stilletjes op een lezer wacht. De optie om voor minstens een heel substantieel deel van die scriptieonderzoeken te kiezen voor replicaties lijkt daarom evident voor wie overtuigd is van de meerwaarde van replicaties. Maar heeft het ook een educatieve meerwaarde? Hierna reflecteren we graag over deze vraag aan de hand van enkele stellingen.