Tijdschrift voor Communicatiewetenschap - Volume 45, Issue 2, 2017

Binnen de sociale wetenschappen wordt de laatste jaren steeds meer aandacht besteed aan het zo integer mogelijk uitvoeren en rapporteren van empirisch onderzoek (e.g., Koole & Lakens, 2012; Masicampo & Lalande, 2012; Simmons, Nelson & Simonsohn, 2011). Om meer inzicht te krijgen in de robuustheid en betrouwbaarheid van reeds bestaande bevindingen, is het repliceren van empirische bevindingen een belangrijk onderdeel van de wetenschap.

Samenvatting

Volgens een invloedrijke studie van Van Kleef, De Dreu en Manstead (2004a) doen mensen meer concessies bij een boze dan bij een blije onderhandelingspartner. Hoe robuust en sterk dit effect is, is echter onduidelijk. In een onafhankelijke directe replicatie bevestigen wij dat mensen die onderhandelen met een boze onderhandelingspartner meer concessies doen dan mensen die onderhandelen met een blije onderhandelingspartner.

Samenvatting

Eerder onderzoek heeft aangetoond dat online zelfexpressie tot hogere cognitieve elaboratie, geleerde inhoud en attitudeverandering leidt, met name wanneer deze zelfexpressie gericht is aan een ongelijksoortig online publiek (Nekmat, 2012). De huidige replicatiestudie vond grotendeels dezelfde patronen, maar de verschillen waren te klein om tot statistisch significante effecten te leiden.

Samenvatting

Deze studie rapporteert een conceptuele replicatie van Pagani et al. (2015). In tegenstelling tot dat onderzoek resulteerde in dit experiment dubbing van reclame niet tot gunstige attitudes, ook niet in Wallonië, waar dubbing meer gangbaar is. In Vlaanderen waren advertentieattitudes zelfs hoger voor ondertitelde en de oorspronkelijke Engelse reclames. Het Engelse taalniveau van de deelnemers beïnvloedde de effecten niet.

Het initiatief van Tijdschrift voor Communicatiewetenschap om een replicatie-issue te publiceren, is binnen onze onderzoeksgroep met veel enthousiasme ontvangen. Net als de meeste wetenschappers in ons vakgebied, heeft de ‘replicatiecrisis’ ons vertrouwen in de wetenschap geen goed gedaan. Het heeft ons de afgelopen jaren regelmatig beziggehouden hoe wij zouden kunnen bijdragen aan het terugwinnen van dat vertrouwen, en we zagen daarvoor een goede mogelijkheid met het leveren van een bijdrage aan het replicatie-issue van Tijdschrift voor Communicatiewetenschap.

Ik schrijf deze reflectie over replicatiestudies vanuit een dubbele rol. Ik ben namelijk zowel als gastredacteur betrokken geweest bij het vormgeven van de call voor dit special issue alsook auteur van een van de artikelen in dit issue. Als zodanig heb ik kunnen ondervinden hoe deze call zich uiteindelijk heeft vertaald naar het daadwerkelijk uitvoeren van een replicatiestudie binnen de procedure van pre-registratie. Dit heeft mij enkele leerzame inzichten gegeven, die ik graag met de lezers van Tijdschrift voor Communicatiewetenschap wil delen door middel van deze reflectie.

Onze replicatie van Pagani et al. (2015) kwam tot stand in het kader van scriptieonderzoek. Dat is een disclaimer, maar meteen ook een oproep. Niet alleen wetenschappers produceren massaal meer ‘innovatieve’ onderzoeken dan dat ze er repliceren. Ook onze honderden studenten die jaarlijks afstuderen in het brede Nederlandstalige gebied van de communicatiewetenschap onderzoeken grotendeels iets dat zij zelf liefst als een innovatie omschrijven. Ongetwijfeld zorgt dit voor tientallen studies die zonder dat de auteurs het weten eigenlijk conceptuele replicaties zijn en waarvan het verslag in universitaire archieven en bibliotheken stilletjes op een lezer wacht. De optie om voor minstens een heel substantieel deel van die scriptieonderzoeken te kiezen voor replicaties lijkt daarom evident voor wie overtuigd is van de meerwaarde van replicaties. Maar heeft het ook een educatieve meerwaarde? Hierna reflecteren we graag over deze vraag aan de hand van enkele stellingen.

A successful direct replication of Van Kleef, G. A., De Dreu, C. K., & Manstead, A. S. (2004). The interpersonal effects of anger and happiness in negotiations. Journal of Personality and Social Psychology, 86(1), 57-76

According to an influential study by Van Kleef, De Dreu and Manstead (2004), people make larger concessions when negotiation with an angry opponent than when negotiating with a happy opponent. It is unclear, however, how robust and strong the effect is. There are conceptual replications with similar effects, but also studies that do not find this effect or a different pattern of results. In an independent direct replication we find almost the same pattern of results as the original study. We conclude that the effect is of medium size and robust. Given the recent ‘replicationcrisis’, it is positive that we are able to replicate this study that had a large impact on the field of negotiation.

Keywords: replication, emotion, negotiation, social influence, social contagion

English, dubbed or subtitled advertising in Flemish and Walloon Belgium. A conceptual replication of Pagani et al. (2015)

Pagani et al. (2015) reported on an experiment in Italy, Spain and Germany where dubbed advertising and subtitled advertising generated better attitudes towards the ad and the brand than original English ads. This paper reports on a conceptual replication in Belgium. Our Walloon subsample is more used to dubbing, like Pagani et al.’s participants, while Flemish participants are not. In contrast to Pagani et al., the Walloon subsample was not more positive about dubbed ads, and no significant attitude differences between advertisement types were found among them. In contrast, the Flemish subsample had more positive attitudes for subtitled and original English ads, compared to dubbed ads. Differences in the appreciation of such ad versions were not explained by the participants’ level of foreign (English) language comprehension. Neither could we attribute such differences to what people are used to as a preferred media style with regard to subtitling or dubbing foreign ads.

Keywords: advertising, dubbing, subtitles, non-native, language comprehension

The role of audience similarity in online self-expression: a replication study

In an attempt to replicate the experiment by Nekmat (2012), the present study investigated the effects of presenting one’s opinion about a topic to an online audience and the similarity of the audience to the presenter, on cognitive elaboration, learning and attitude change. A sample of 121 students from the University of Amsterdam was asked to either give their opinion about an online blog on ‘sexting’ (i.e., sending nude pictures of oneself to others) to friends (N = 40), strangers (N = 36), or to read the blog without sharing their opinion with others online (N = 45). The original findings could not be replicated on a statistical significant level, but similar patterns were found: cognitive elaboration and learning were highest for self-expression to strangers, followed by self-expression to friends, and lowest in the no self-expression condition.

Keywords: online self-expression, online audience, social media, online communication